توضیحات محصول
نوار ادرار 10پارامتری
urine dipstick
نوار ادراری بررسی ۱۱ پارامتر از کیفیت مناسبی برای مراحل اولیه ی آنالیز ادراری برخوردار می باشد.
نتایج تست اطلاعات ارزنده ای را در مورد وضعیت متابولیسم کربوهیدارتها ، عملکرد کبد و کلیه ، تعادل اسید- باز و عفونت دستگاه ادراری ارائه می دهد.
اساس شیمیای هر پارامتر نوار ادراری در بروشور داخل جعبه موجود است.
نوار ادراری با توجه به دامنه ی دمایی وسیع، جهت نگهداری، قابلیت انبارش در یخچال و انبار خشک را دارا می باشد.
این نوار ادراری در صورتی که در ظرف اصلی نگهداری شود تا پایان زمان انقضای درج شده در ته ظرف قابل استفاده می باشد.
با توجه به رعایت تمام استاندارد ها،نوار ادرار دارای گواهینامه CE و ISO می باشد.
ضمن رعایت نکات کلی در مورد نحوه ی استفاده از نوار های ادراری بهارافشان توجه شما را به چند نکته مهم در این زمینه جلب می نماییم:
- پس از بیرون آوردن هر نوار ادراری از ظرف مخصوص، بایستی ظرف مدت ۳۰ دقیقه استفاده شود.
- کم رنگ تر شدن یا پر رنگ تر شدن نوار ممکن است نشان دهنده ی تغییر کیفیت جوابدهی در ان باشد و می بایست جهت کنترل از کنترل های مثبت و منفی تجاری یا تهیه شده در آزمایشگاه بهره گرفت.
- حتما از ادرار مخلوط شده و سانتریفیوژ نشده استفاده شود.
- جهت بررسی دقیق تر پارامتر هایی نظیر بیلی روبین ، اوروبیلینوژن که در معرض نور ناپایدارند و همچنین نیتریت بهترین نمونه، نمونه صبحگاهی است
- حضور مواد پاک کننده پوست نظیر کلرهگزیدین ممکن است روی تست پروتئین تاثیر داشته باشد
- مدت زمان قرار دادن نوار ادراری در ظرف نمونه نبایستی بیش از ۲ ثانیه باشد
- اضافه ی ادرار روی نوار را با تماس پشت نوار با لبه ی ظرف نمونه خارج کنید و نوار ادراری را به صورت افقی روی کاغذ جاذب قرار دهید
- پس از طی زمان مناسب ، نوار ادراری را در مقابل نور کافی و به صورت افقی در کنار جدول رنگی روی ظرف بخوانید.
- دستور العمل کنترل کیفی و هر گونه اطلاعات تکمیلی به طور کامل در بروشور کیت موجود می باشد و در صورت نیاز کارشناسان شرکت آماده پاسخگویی به سوالات شما هستند.
نوارهای ادراری با استفاده از شیمی خشک پارامترهای مختلف (گلوکز، پروتئین و … ) را در ادرار جستجو می کنند. نظر به فراوانی استفاده از این نوارها و فقدان مواد کنترلی در دسترس برای همه آزمایشگاه‌ها ، ارزیابی این نوارها نیز مانند سایر کیت‌ها از اهمیّت بسزایی برخوردار است. به منظور ارزیابی نوارهای ادراری، برای هر یک از پارامترهای موجود در نوار به طور جداگانه نمونه هایی با غلظت مشخص تهیه می‌شود. پایه‌ی نمونه های تهیه شده، ادرار تازه می باشد.
جمع آوری و نگهداری ادرار به عنوان پایه
برای این کار از ادرار تازه‌ی افراد سالم استفاده می‌شود.پس از اینکه یکایک ادرارها را با نوارهای ادراری معتبرکنترل نمودیم، ادرارهای طبیعی را انتخاب و با هم مخلوط می‌کنیم. در نهایت مجددا ادرار تهیه شده را با استفاده از نوار ادراری تائید شده کنترل می نماییم. حجم ادرار جمع آوری شده باید متناسب با تعداد استانداردهایی که لازم است در آن روز تهیه شوند، باشد.
روش انجام آزمایش:
ابتدا نوارها را از نظر فیزیکی بررسی می‌کنیم: بالشتک‌ها ( پدها) نباید کنده شده یا قسمت‌هایی از آن ها از نوار جدا شده باشد، باید روی قوطی شاخصی وجود داشته باشدکه مشخص کند موقع خواندن نتایج، نوار ادراری باید در چه جهتی قرار بگیرد، شاخص‌های رنگی روی قوطی باید با رنگ بالشتک‌های آغشته شده با ادرار همخوانی داشته باشد، ترتیب پارامترهای روی قوطی و نوار باید یکسان باشد، فاصله‌ی بالشتک‌های روی نوار و فاصله‌ی شاخص‌های رنگی روی قوطی باید یکسان باشد، عرض نوارها باید یکسان و حدودا ۵ میلی متر باشد، بالشتک‌ها پس از آغشته شدن به ادرار، باید انسجام خود را حفظ کرده و به طور یکنواخت رنگ بگیرند.
در مرحله بعد اگر هدف کنترل اولیه‌ی نوار ادراری باشد، لازم است حداقل ۲۰ نوار ادراری از ۳ قوطی مختلف را در هر یک از غلظت های مورد نظر فرو برده و سریعا خارج نماییم ( ادرار اضافی روی نوار را به کمک لبه لوله می‌گیریم ).پس از سپری شدن زمان تعیین شده‌ی روی قوطی، رنگ حاصله را با کد رنگی روی قوطی مقایسه می‌کنیم. رنگ حاصله باید کاملا هموژن و مطابق با کد رنگی مربوطه باشد.
حال ۲۰ نوار مربوط به هر غلظت را با یکدیگر مقایسه کرده و جواب نهایی را به صورت درصد گزارش می‌کنیم. محدوده‌ی قابل قبول۹۵% ≤ می باشد.
این کار را با نوار مرجع نیز تکرار می‌کنیم. میزان اختلاف قابل قبول +/- یک پرده‌ی رنگی است .
سپس، جهت بررسی کلینیکی، نتایج دست کم۴۰ نمونه‌ی ادرار بیماران را با نوار مورد ارزیابی و نوار مرجع مقایسه می‌کنیم. نمونه‌ها باید طوری انتخاب شوند که برای تمام پارامترها نتایج نرمال و پاتولوژیک را شامل شوند.
به منظور کنترل پایداری، قوطی حاوی نوار ادراری را باید تا پایان تاریخ انقضا نگهداری می کنیم. بهتر است به مدت ۴ ماه ، هر ماه یک بار نوارها را از نظر پایداری بررسی کنیم و یا به روش Accelerated Stability ، نوارها را در دماهای ۳۷ و ۴۵ درجه سانتیگراد قرار داده و پایداری آنها را برای مدت دست کم دو هفته ارزیابی کنیم . برای این کار تمامی مراحل ذکر شده در قسمت قبل را با ۳ نوار ادراری تکرار کرده و نتایج حاصله را بررسی می‌کنیم.
جهت بررسی حساسیت نوارها برای پارامترهای مختلف می بایست استانداردهایی با حداقل غلظت ادعایی در بروشور برای هر پارامتر به روش ذکر شده تهیه کرد و نوارهای مورد کنترل را از نظر حساسیت مورد ارزیابی قرار داد.